Koronacja Obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej. [AD. 1927. ]
Dnia 16 listopada Kościół Święty czci Najświętszą Maryję Pannę Matkę Miłosierdzia. Święty Pius X zezwolił na odprawianie specjalnej Mszy Świętej ku Jej czci.
†
Panie,
przybądź z pomocą Twojemu ludowi, aby pobożnie czcząc Najświętszą
Maryję Pannę, Matkę Miłosierdzia, doznawał Jej pomocy w wypraszaniu
Miłosierdzia u Ciebie.
Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna
Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez
wszystkie wieki wieków. Amen.
(Z Kolekty Mszy Świętej o Matce Bożej Ostrobramskiej)
 |
| Corr Mathieu Erin. Dokładny wizerunek oltarza N. P. M. Ostrobramskiey. Public domain |
Twojej łasce, osobliwej straży i miłosierdziu Twojemu,
dzisiaj i każdego dnia i w godzinę śmierci mojej
duszę i ciało moje polecam.
Wszystkie nadzieje i pociechy moje,
wszystkie uciski i dolegliwości,
życie i koniec życia mojego Tobie oddaję,
aby przez zasługi Twoje,
wszystkie uczynki moje były sprawowane i rządzone
według Twojej i Syna Twojego Woli. Amen.
Modlitwa odmawiana codziennie przed cudownym obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej w Wilnie
oraz w kościele karmelitów bosych we Wrocławiu.
∗
Uroczystość Koronacji Obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej
Wilno. 2 Lipca A.D.1927.
(Screenshot z reportażu filmowego załączonego poniżej)
Matko Miłosierdzia, pod Twoją obronę uciekamy się.
Królowo Korony Polskiej, Módl się za nami!
∗
Koronacja Obrazu
Matki Boskiej Ostrobramskiej.
Przed słynącym łaskami obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie dokonało się odnowienie ślubów między narodem, polskim a Najświętszą Panną jako Królową Korony Polskiej.
Jak kiedyś, dnia 1 kwietnia 1656, król Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej w uroczystych ślubach ogłosił Matkę Boską Królową narodu, tak dnia 2 lipca 1927 naród w osobach najwyższych swych dostojników, Prezydenta Rzeczypospolitej i prezesa rady ministrów, te śluby uznał niejako za swoje, i zawarł na nowo zrękowiny z Najświętszą Marją Panną, z Kościołem, z Bogiem.
Koronacja obrazu Matki Boskiej w Ostrej Bramie w Wilnie była wspaniałem wyznaniem naszej wiary, była wielkiem świętem w Polsce.
Starożytne a sercom polskim tak drogie Wilno zgromadziło na tę uroczystość w murach swoich najwyższych dostojników państwa i cały episkopat polski z dwoma kardynałami na czele. W sercach Wilnian na długie lata niezapomniane będą dni 2 i 3 lipca 1927.
Wysokiemu nastrojowi serc nie odpowiadała niestety pogoda. Już rano lunął tak wielki deszcz, że nawet samą uroczystość koronacji, zapowiedzianą na 10, odłożono do godziny 11. Z powodu deszczu chciano koronację odbyć w samej katedrze. Ale pan Prezydent Rzeczypospolitej wyraził życzenie, aby porządku nie zmieniać, mimo deszczu i burzy.
Przebieg uroczystości był następujący: Gdy zjawili się z panem Prezydentem Rzeczypospolitej ministrowie, zastępcy sejmu i senatu, jeneralicja i proszeni goście, rozpoczął Kardynał Kakowski Mszę Świętą.
Przed samą koronacją odczytano pismo papieskie, mocą którego Ojciec św. zezwala na dokonanie Aktu koronacyjnego w imieniu Stolicy Apostolskiej. Następnie ksiądz Kardynał poświęcił dwie złote korony, złożone na purpurowych poduszkach, i złożył je na skroniach Matki Boskiej na obrazie. Strzały armatnie i bicie dzwonów obwieściły miastu i okolicy te chwile.
Teraz wchodzi na kazalnicę Najprzew. ksiądz Biskup Michalkiewicz z Wilna. Głosi podniosłe kazanie, w którem przypomina dobrodziejstwa i łaski, jakich naród polski doznawał w dziejach swoich od Matki Bożej.
Kazanie zakończył wypowiedzeniem takich ślubów:
„Ślubujemy, Królowej Naszej i Jej Boskiemu Synowi Panu Naszemu Jezusowi Chrystusowi miłość i wierność, tak w życiu naszem prywatnem, jak i w publicznem, społecznem i politycznem. Ślubujemy, że prawo Chrystusowe na Ewangelji oparte będzie dla nas jedynem zbawczem prawem. Ślubujemy, że Wiary świętej nie zaprzemy się i Kościoła świętego katolickego, tej łodzi Piotrowej, którą steruje sam Chrystus, nie odstąpimy przenigdy.
Ślubujemy, że ze złem, które idzie od wschodu i wciska się w ogniska nasze domowe i do warsztatów pracy, walczyć będziemy do ostatniej kropli krwi i że zwalczać go nie ustaniemy wszędzie i zawsze. Ślubujemy, że do tego złota i tych drogich kamieni dokładać będziemy skarby tysiąckrotnie droższe, to jest serca nasze — czyny nasze szlachetne, a życie z prawem Bożem i Kościelnem zgodne.
A zato Ty, Pani, Matko i Królowo nasza, weź nas wszytkich pod swoją opiekę, weź pod opiekę nasz Kościół święty, Namiestnika Chrystusowego, weź pod opiekę przewodników duchowych narodu i najwyższego dostojnika naszej Rzeczypospolitej Prezydenta naszego, cały Rząd, Wojsko i wszystkie wyższe i niższe stany, byśmy wszyscy złączeni węzłami wiary, nadziei i miłości Chrystusowej, jedną wielką w zgodzie żyjącą stanowili rodzinę. Spraw, by Polska stała się Królestwem Chrystusowem i Twojem. Kończę słowami starej pieśni, śpiewanej ongiś przez wszystkich przed obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej, a która zamilkła pod zakazem ciemięzcy:
Obrono wielka miasta Giedymina,
Wilna całego pociecho jedyna,
W Twej Ostrej Bramie obrona potężna
Królowa Polska, a Litewska Księżna.
A jak Cię koronujemy tu na ziemi, tak nas wszystkich kiedyś ukoronuj chwałą w niebie. Amen."
Po kazaniu zabrzmiało silne i jędrne Te Deum.
Koronacja skończona. Teraz chodzi o to, aby ukoronowany obraz przenieść na właściwe jego miejsce i osadzić go w ołtarzu w kościele św. Teresy.
Rusza więc pochód historyczny, p o c h ó d z obrazem do Ostrej Bramy.
Na czele idzie Duchowieństwo, Prałaci i Kanonicy, dalej Kardynałowie Hlond i Kakowski, 31 Biskupów, i Arcybiskupów w szatach biskupich, z pastorałami w ręku.
Za obrazem postępował Prezydent Rzeczypospolitej, mając po lewej stronie marszałka Piłsudskiego, szli przedstawiciele Sejmu i Senatu, rząd i dostojnicy państwowi.
Punktualnie o w pół do 2-ej ukazał się przed Ostrą Bramą pierwszy z szeregu chorągwianych pocztów parafjalnych, składających się z chorągwi i feretronów niesionych przez dziewczęta w bieli i członków arcybractw kościelnych. Następnie długim szeregiem przeciągnęły zakonnice (Benedyktynki, Wizytki, Urszulanki) i zakonnicy (Franciszkanie, Karmelici, Bonifratrzy) oraz liczne duchowieństwo, za którem postępowali dostojnicy Kościoła.
Koło wejścia do kościoła św. Teresy procesja się zatrzymała i feretron z obrazem Matki Boskiej został przeniesiony do kościoła a następnie do kaplicy, gdzie w ciągu kwadransa został ustawiony we wnęku nad ołtarzem.
Po odsłonięciu obrazu, wśród jarzących się świec i kwiecia, chór odśpiewał Litanję, poczem rozpoczął przechodzić ogromny korowód organizacyj pielgrzymek,
który z pieśniami, na krótko się zatrzymując przed obrazem, przechodził przez bramę.
Pochód nieprzerwanie przeciągał pod murami wielowiekowej bramy: pielgrzymka za pielgrzymką, organizacja za organizacją ze sztandarami i chorągwiami pod wodzą swoich księży, w sprawnym ordynku, z nabożną pieśnią ku czci Najświętszej Panienki na ustach. I tak trwało przez pięć kwadransów: wielotysięczne rzesze pątników ze wszystkich stron Królestwa Marji, składając kornie hołd, przechodziły u stóp Królowej Niebios i Polski.
Mimo niesprzyjającej pogody, żaden rozdźwięk nie zakłócił powagi procesji, która się rozwinęła na przestrzeni od Ostrej Bramy aż po Bazylikę.
Uczucie radości i dumy ogarniało każdego, kto brał udział w tym zgodnym odruchu religijności warstw naszego narodu.
KALENDARZ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ na Rok Pański 1928. Str. 91-96. WYDAWNICTWO ZAKŁADÓW WYCHOWAWCZYCH TOWARZYSTWA ŚW. MICHAŁA ARCH. w MIEJSCU - PIASTOWEM.
(Transkrypcja z podkreśleniem fragmentów boldem, źródłowe oprac. graficzne: intix. 15.11.2021 AD.)
∗
Koronacja Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie 2 lipca 1927 roku
Wąsowicz Jarosław
Pełne teksty:
∗
KORONACJA OBRAZU MATKI BOSKIEJ OSTROBRAMSKIEJ
[LINK]
reportaż
Polska
1927
Czas trwania: 0:13:16
∗
∗
Do Najświętszej Panny Maryi Ostrobramskiej
[LINK]
∗
O, Miłosierna z Ostrej Bramy,
Przenieś mą duszę utęsknioną
Tam, gdzie niebieskie są polany -
Litewska Księżno z Ostrej Bramy.
Ref. Miłosierna Matko nasza,
W Swą Matczyną weź obronę
Tobie oddane narody -
Litwę wierną i Koronę!
Matko, co w Ostrej świecisz Bramie
I Jasnej bronisz Częstochowy,
Wilno Ci wierne i Warszawę,
W niebieską nas poprowadź Bramę.
Ref. Miłosierna Matko nasza...
W starej stolicy Jagiellonów,
Święta Jadwigo, Kazimierzu,
Litwę i Polskę zawierz Bogu,
Wspomnij o świętym ich przymierzu.
…......………………………....................................……………………………………………………..............................….........................……………….............
Komentarze
Prześlij komentarz