Do Najświętszej Panny Maryi Ostrobramskiej

 

 Matka Boska Ostrobramska. Jan Bułhak. Public domain

 

O Pani moja, Święta Maryjo! 

 
O Pani moja, Święta Maryjo!
Twojej łasce, osobliwej straży i miłosierdziu Twojemu,
dzisiaj i każdego dnia i w godzinę śmierci mojej
duszę i ciało moje polecam.
Wszystkie nadzieje i pociechy moje,
wszystkie uciski i dolegliwości,
życie i koniec życia mojego Tobie oddaję,
aby przez zasługi Twoje,
wszystkie uczynki moje były sprawowane i rządzone
według Twojej i Syna Twojego Woli. Amen.

Modlitwa odmawiana codziennie przed cudownym obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej w Wilnie
oraz w kościele karmelitów bosych we Wrocławiu.

_____

 

H Y M N 

DO NAJŚWIĘTSZEJ PANNY W OSTREJ BRAMIE

Marjo, Bogarodzico!
Matko cierpiących nędzarzy,
Co nad Jagiełłów stolicą
w bramie stanęłaś na straży;
Spojrzyj na tłumy skruszone,
Co klęczą u stóp tej bramy;
Matko! pod Twoją obronę
z pokorą się uciekamy.

Niebiosów wysokich Pani!
Spojrzyj na rodzaj człowieczy:
Oto na sercu znękani,
A któż ich boleść uleczy?
Tyś miała serce zranione
I Twój żal nie miał swej tamy.
Matko! pod Twoją obronę
Z pokorą się uciekamy.

Oto kalecy i chorzy
Żebrają litości Twojej.
A któż im siły przymnoży?
A któż im rany zagoi?
W Twej łasce cudem natchnione
Uzdrawiające balsamy.
Matko! pod Twoją obronę
Z pokorą się uciekamy.

W litości Twojej matczynej
Głodnych nakarmisz z rozkoszą;
Oto ubogie rodziny
O chleb powszedni Cię proszą.
Otwórz im wsparcia skarbonę,
Błogosław pracy ich samej,
Matko! pod Twoją obronę
Z pokorą się uciekamy.

Oto grzesznicy skalani,
Co się rozstali z nadzieją,
Na święte oblicze Pani
I oczu podnieść nie śmieją!
Rozpal ich serca zziębione,
Niech grzechu oczyszczą plamy,
Matko! pod Twoją obronę
Z pokorą się uciekamy.

Kiedy nas klęska dotyka,
Wstaw się do Syna życzliwie,
Błogosław pracy rolnika,
Błogosław plonom na niwie,
Błogosław Litewską stronę,
Z wysokiej baszty Twej bramy,
Matko! pod Twoją obronę
Z pokorą się uciekamy.

1857. Wilno.

_____

HYMN DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY OSTROBRAMSKIEJ

Królująca z wysoka
Nad murami naszemi!
Rzuć promienny blask oka,
Spojrzyj Matko ku ziemi!
Tu w błagalnym rozgwarze
Płynie modła w przestrzeni;
Tu sieroty, nędzarze,
Tu na duszy strapieni;
Ich nadzieja jedyna,
Twoja litość matczyna.
Znasz, co w myślach się mieści,
I co w sercach nam pała;
Znasz tajniki boleści,
Boś Ty sama bolała!
Wiesz, kto ulgi udziela:
Niechże Syn Twój, Bóg-Człowiek,
Choć promykiem wesela
Łzy osuszy nam z powiek;
Niech się wstawi do Syna
Twoja litość matczyna.

POEZYE LUDWIKA KONDRATOWICZA (WŁADYSŁAWA SYROKOMLI). Z PORTRETEM AUTORA.TOM V. MIKOŁÓW-WARSZAWA. NAKŁADEM KAROLA MIARKI. 1908.

______________________

PROŚBA DO NAJŚWIĘTSZEJ PANNY MARYI OSTROBRAMSKIEJ

     Wspomnij o najlitościwsza Pani i Matko Miłosierdzia, Najświętsza Maryo! że od wieków nie było takiego, któryby pod Twoją uciekający się obronę, Twojej wzywający pomocy, albo Twego żebrzący ratunku, miał być od Ciebie opuszczony. Dla tego i ja tą wsparty ufnością, do Ciebie, Panno nad pannami, Królowo nieba, Pani Aniołów, Maryo, Matko Pana naszego Jezusa Chrystusa, uciekam się, do Ciebie przychodzę, do Ciebie gwiazdo morska śpieszę, przed Tobą nędzny, wzdychający i drżący stawam. Nakłoń-że łaskawych uszu Twoich na prośby moje, które z synowską do Ciebie zanoszę ufnością.
     Zgrzeszyłem przeciwko świętym prawom i przykazaniom Boskim; zaciągnąłem na siebie sprawiedliwy gniew Syna Twego i nie śmiem sam stawić się przed obliczem Jego: czuję bowiem, iż niegodzien jestem Miłosierdzia Jego. Szukam przeto łaskawego pośrednictwa Twego, abyś się za mną przyczynić i łaskę odpuszczenia grzechów wyjednać raczyła.
     Wszak to dla mnie, o Maryo! do wysokiej macierzyństwa Boskiego jesteś wyniesiona godności. Dla zbawienia mojego, Syn Boski w niepokalanych wnętrznościach Twoich, ciało ludzkie na siebie przyjąć raczył; Tobie umierający na Krzyżu Zbawiciel, w ukochanym uczniu Swoim oddał mnie za syna, a Ciebie oddał mi za Matkę. Okaż-że macierzyńską litość Twoję nad zanurzoną w grzechach duszą moją! nie dopuszczaj mi wiecznie zaginąć, który z gorącem serca mego wylaniem, wzywam Imienia Twego!
     Wysłuchaj oraz o święta Matko Boska! wołania wszystkich, którzy w uciskach swoich na tej ziemi wygnania i padole płaczu, Twojej wielowładnej wzywają pomocy; oto tylu nieprzyjaciołmi widomymi i niewidomymi otoczeni jesteśmy, którzy na zgubę naszą ustawicznie czyhają. Tyle złych skłonności do upadku nas swoim ciężarem nagina; tyle nałogów grzechowych, w okropnych nas trzyma więzach; tyle błędów do zboczenia z drogi prawdy, swoim nas poduszcza oszukaniem: piekło, świat, ciało, na przyprawienie nas o śmierć wieczną złośliwe uczyniły sprzysiężenia. Zapomisz-że o nas w tak żałosnym znajdujących się stanie, o nieba i ziemi Królowo! Tenże to wiek dopiero będzie, w którym prośbami naszemi do Ciebie, pogardzać zaczniesz?
     Ach! nie możemy w Tobie tracić nadziei: przemów tylko za nami do Syna Twojego, nie odwróci On twarzy Swojej od Ciebie, nie odmówi Ci łaskawego miłosierdzia, o które dla nas Go prosić będziesz. W tych to najwięcej nas dotykających nieszczęściach, największa przyczynienia się Twego przed Bogiem pokaże się wielowładność. Przez Ciebie spodziewamy się w utrapieniach pociechy, w utarczkach zwycięstwa, w upadku podźwignienia, w niebezpieczeństwach skutecznej zasłony, w nawróceniu się szczerej i prawdziwej pokuty, w ostatnim życia momencie ostatniej łaski, a potem w niebie wiecznej chwały. Amen.

Wilno: nakład Maurycego Orgelbranda, [1801-1900] (W Lipsku: drukiem F.A.Brockhausa)
Data powstania: [1801-1900]
(pozwoliłam sobie na miejscowe poprawienie pisowni: "m" na "M", "k" na "K" vide: "krzyż" na "Krzyż" etc. intix).

 

...........................................................................................................................................................................................................................................................