Suche Dni

W bieżącym tygodniu: dzisiaj, w piątek i w sobotę, przypadają kwartalne dni postu: S u c h e   D n i.

 

SUCHE DNI

     Suche dni (dni kwartalne) – kwartalne dni postu obejmujące środę, piątek i sobotę, obchodzone na początku każdej z czterech pór roku i mają swoje intencje szczególne, tj.:

    1. po I niedzieli Wielkiego Postu – Dni modlitw o ducha pokuty;

    2. po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego – Dni modlitw o powołania do służby w Kościele;

    3. po Święcie Podwyższenia Krzyża Świętego (14 września, wg starszego kalendarza) lub po III niedzieli września (po zmianach wprowadzonych przez bł. Jana XXIII) – Dni modlitw za dzieci, młodzież i wychowawców;

    4. po III niedzieli Adwentu (Gaudete) – Dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.

    Ponadto Suche Dni mają jeszcze trzy cele ogólne, które zawsze obowiązują:

    1. cel osobisty – uprzytomnienie sobie swojej grzeszności, ułomności, wzbudzenie w sobie poczucia grzechu i pokutowanie za grzech poprzez podjęcie postu;

    2. cel społeczny – związany z prośbą do Boga, by oddalał od naszej rodziny oraz całego społeczeństwa klęski żywiołowe, wypadki, nieszczęścia;

    3. cel kościelny – podejmowanie szczególnego postu i modlitwy także w intencji Kościoła i kapłanów (w starożytności właśnie w Suche Dni odbywały się święcenia kapłańskie).

    Obchody Suchych Dni sięgają najdawniejszej epoki Kościoła i są starsze nawet od Adwentu (przy czym akurat Suche Dni wiosenne są stosunkowo najmłodsze – obchodzone były od VII w.), biorąc początek jeszcze ze świąt żydowskich. W dawnej tradycji liturgicznej zajmowały niezwykle ważne miejsce.

    Suche Dni obejmują zawsze trzy dni tygodnia związane ściśle z Męką Jezusa Chrystusa:

    1. środę – dzień, w którym Judasz zdradził Zbawiciela, a przywódcy ludu odbyli naradę przeciw Jezusowi i postanowili Go zgładzić;
    2. piątek – dzień ukrzyżowania Chrystusa;
    3. sobotę – gdy Ciało Chrystusa przebywało w grobie.

    Suche Dni były obchodzone jako dni modlitwy przebłagalnej, dziękczynnej i błagalnej połączone z postem ścisłym. Według Kanonu Prawa Kanonicznego Benedykta XV z roku 1917 w tych dniach wolno było spożywać jeden posiłek do syta oraz dwa lekkie. Obowiązywała też wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.

bialystok.tradycjakatolicka.pl

..............................................................................................................................................................................................................................